امپراطور دائموسین وانگ(هائی موهیول)

 

امپراطور دائموسین وانگ(هائی موهیول) (44-18 م) ؛

با مرگ «امپراطور یوری وانگ»، ولیعهد وی «هائی موهیول» برخلاف میل شورای موسسان امپراطوری بر تخت سلطنت نشست و لقب "دائموسین وانگ" را گرفت. موهیول شاهزاده دوم گوگوریو بود. وقتی او به دنیا آمد، پدرش یوری به تازگی از جنگ با «امپراطوری شین» بازگشته بود. با تولد وی، بانوی اعظم گوگوریو، «سوریانگ» نزد یوری آمده و از او خواست که موهیول را بکشد، او موهیول را فردی شوم دانست که موجب مرگ مادر، پدر، برادر و حتی فرزندش می شود.(عجب پیشگویی!!)

سپس سوریانگ در مقابل چشمان یوری خودکشی کرد، زیرا نتوانست مرگ آن نوزاد را ببیند. یوری از این پیشگویی سوریانگ ناراحت شد، اما بر اساس اعتقاداتش و با پخش شدن این خبر، مجبور شد در یک مراسم تشریفاتی ظاهرا موهیول را بکشد!()

 

 

پس از فریب مردم در مراسم قربانی شدن نوزاد، یوری، موهیول را به پسرش «هیمیانگ» سپرد تا او را از "گانگ نائی" دور کند. هیمیانگ هم ، برادرش را به مقبره  «امپراطور دانگمیونگ» در جولبون برد و او را به راهب معبد سپرد. موهیول تا نوجوانی دیواره های مقبره را نقاشی می کرد.

سرانجام به دنبال وقایعی که در داستان امپراطور یوری آمد، موهیول مدتی به عنوان برده در خدمت «امپراطور تسو» امپراطور "بویو" در آمد. تسو از هویت موهیول خبر نداشت تا اینکه در جریان سفر یوری به بویو، هیمیانگ، برادر موهیول آن را دیده و شناخت و سعی در آزاد کردنش نمود. نهایتا پس از مرگ هیمیانگ، موهیول به عنوان ولیعهد گوگوریو مشخص گشت و پس از مرگ پدرش، یوری، زمام گوگوریو را به دست گرفت و لقب دائموسین وانگ را دریافت کرد.

امپراطور دائموسین حکومت مرکزی را قوی کرد و قلمرو گوگوریو را گسترش داد. او در سال 23 میلادی، به بهانه قتل امپراطور یوری توسط تسو، به بویو لشکرکشی کرد و پس از نبردی سخت با ارتش بویو، آنان را شکست داد و تا پایتخت بویو تعقیبشان کرد و موفق شد در دروازه بویو، سر تسو را از تنش جدا کند، با مرگ تسو، بویو ضمیمه گوگوریو گشت. سپس امپراطور دائموسین، «یانگ پو»، برادر تسو را به عنوان حاکم مستعمره بویو بر آن سرزمین گماشت.

امپراطور دائموسین، در سال 26 میلادی، "گااماگوک" و پس از آن "گوداگوک" را تصرف کرد.

در سال 28 میلادی در مقابل حملات سلسله شین ایستادگی کرد و آنان را از مرزهای گوگوریو عقب نشاند.

امپراطور دائموسین در سال 37 میلادی به دنبال وقایعی که در بخش «شاهزاده جامیونگ» خواهیم گفت، ناکرانگ را فتح نمود.

در خلال 26 سال سلطنت پر حادثه دائموسین، گوگوریو قوی تر شد و زمینه‌ای برای پادشاهان آینده برای گسترش بیشتر قدرت پادشاهی فراهم شد.

فتوحات امپراطور دائموسین حتی از پدربزرگش، امپراطور دانگمیونگ نیز بیشتر بود!

او سرانجام در سال 44 میلادی درگذشت و در "دائیسوچون وون" دفن گردید. پس از او برادرش «هائی سائک جو» که ولایت عهدی را بر عهده داشت به عنوان امپراطور تعیین شد.

----------------------------------------------------------------------------------

 

سلام سلام.به دوستداران تاریخ و فرهنگ کره! چطورید؟
خواستم با افتخار بهتون اعلام کنم که:

" Skorea.ir افتتاح شد! "

اونجا رو خودم درست کردم و هدف از تاسیس اش محیا کردن محیطی خوشگل تر و جامع تر برای شما عزیزان است.

برخی از ویژگی های منحصر به فرد Skorea رو بهتون میگم که بدونید:

• مطالب کامل تر نسبت به این وبلاگ
• ویدیو های مختلف از سریال های تاریخی منتخب کره ای
• بخش گالری عکس از تاریخ کره و سریال هاش
• بخش مربوط به اطلاعیه های سفارت کره جنوبی در تهران
• اطلاع رسانی در مورد مسابقات فرهنگی و علمی سفارت کره در تهران
• و خیلی چیزهای دیگه :)

بذار از همه مهم تر رو اینجا بگم!

طرفداران Kpop و Kdrama کی اینجا داریم؟ معلومه خب، همه! بدوید بیاین Skorea که موسیقی و فیلم وسریال کره ای اونجا داریم :)


تا یادم نرفته بگم که اینستاگرام skorea رو هم دنبال کنید.

instagram.com/skorea.ir

امپراطوری بویو(دانگ بویو)

 

 

امپراطوری بویو (دانگ بویو) 86 ق.م: وقتی «گو دوماک»، "باک بویو"(بویو غربی) را فتح نمود، شاهزاده باک بویو «هائی بورو» به شرق فرار کرد و امپراطوری جدیدی به نام "دانگ بویو"(بویو شرقی) را تاسیس کرد که بعدا امپراطوری "بویو" خوانده شد.

نکته: پس از فتح باک بویو، گو دوماک نام این امپراطوری را "جولبون" نهاد!

امپراطوری بویو پس از "گوچوسان" دومین حکومت مقتدر در تاریخ کره بود!

در دوران حکومت امپراطور «گوموا»، فرزند «هائی بورو»، مرزهای بویو گسترش یافت و در دوران امپراطور «تسو» نیز به جلال آن افزوده شد. تا اینکه امپراطور «دائموسین»، نوه بنیانگذار گوگوریو به بویو حمله کرد و تسو آخرین امپراطور بویو را به قتل رساند. با مرگ تسو، امپراطوری بویو از صحنه تاریخ محو شد و به عنوان ایالتی از گوگوریو تحت ریاست «یانگ پو» برادر تسو قرار گرفت.

 

امپراطور هائی بورو 86 ق.م:
وقتی «گو دوماک»، "باک بویو"(بویو غربی) را فتح نمود، شاهزاده باک بویو «هائی بورو» به شرق فرار کرد و امپراطوری جدیدی به نام "دانگ بویو"(بویو شرقی) را تاسیس کرد.

هائی بورو امپراطوری ضعیف و تحت تاثیر وزیر اعظمش «بادوک بال» بود. در زمان او بود که بویو دوران بدی را پشت سر گذاشت.

در دوران حکومت هائی بورو، بانو «یوم یول» بانوی اعظم پیشگوی دربار بویو، در عالم رویا «پرنده سه پا» را مشاهده کرد و آن را نابود کننده خورشید بویو دانست. در همان سال یعنی 48 ق.م بود که با نقشه وزیر اعظم و توصیه بانو یوم یول به هائی بورو، ژنرال «هائی موسو» فرمانده گروه دامول با خیانتی که هائی بورو در حق وی کرد، اسیر امپراطوری هان و ناپدید شد!

 

در سال 48 ق.م، هائی بورو در اثر سیاه سرفه از دنیا رفت.

نکته: «هائی موسو» فرمانده گروه دامول را نباید با «هائی موسو» موسس امپراطوری باک بویو اشتباه گرفت!

- در ادامه مطلب میخوانیم:

سرگذشت «امپراطور گوموا»

سرگذشت «امپراطور تسو»

امپراتوری جولبون

بعد از مرگ« امپراتور گو یورو دانگون»، فرماندار دانگمیونگ کوگ، «گو دوماک» به «باک بویو» حمله کرد و قدرت را بدست گرفت.

او با امپراتور شدن در باک بویو، نام این خطه را «جولبون» نهاد.

امپراتوری جولبون بعدها به صورت 5 قبیله درآمد و از قدرت آن کاسته شد.

 

امپراتور گودوماک دانگون از ؟ تا 60 ق.م (پدر ارباب یون تابال):

بامرگ امپراتور گو یورو دانگون، برادر وی، شاهزاده «هائی بورو»(پدر امپراتور گوموا فرمانروای بویو) برای تاج گذاری آماده شد اما در اثنایی که باک بویو آماده بود تا امپراتوری هائی بورو را جشن بگیرد، گو دوماک، فرماندار "دانگمیونگ گوک" به باک بویو شورش برد و پس از اعدام سران وفادار به هائی بورو، گو دوماک به عنوان امپراتور جدید باک بویو بر تخت سلطنت نشست.

هائی بورو نیز به سمت ایالت های شرقی امپراتوری باک بویو فرار کرد و در آنجا امپراتوری جدیدی به نام "دانگ بویو" را تاسیس کرد که بعد ها اسم این امپراتوری در بین مردم به نام "بویو" شهرت یافت.

پس ما در اینجا دو کشور باک‌ بویو(بویو غربی) و دانگ‌ بویو(بویو شرقی) داریم.

بویو در نزدیکی مرز اوکجه تشکیل شد.

امپراتور گو دوماک در سال 86 ق.م پس از تاج گذاری در باک بویو نام این امپراتوری را به "جولبون" تغییر داد.

سپس جولبون به 5 قبیله تقسیم شد که این 5 قبیله عبارت بودند از:

• گیرو
• بیریو
• هوانا
• گوانا
• یوانا

گو دوماک علاوه بر اداره 5 قبیله به طور مخصوص رئیس قبیله گیرو که پایتخت جولبون محسوب میشد نیز بود.

امپراتور گو دوماک در مدت فرمانروایی خود بر جولبون جنگ های فراوانی با امپراتوری هان انجام داد.

او سرانجام در سال 60 ق.م از دنیا رفت.

 

 

 

امپراتور گوموسئو دانگون (یون تابال)؛

بعد از مرگ موسس جولبون، فرزند وی شاهزاده «یون تابال» با نام سلطنتی «گوموسئو دانگون» تاج گذاری کرد.

گیرو مهم‌ ترین قبیله جولبون بود زیرا فرمانروای آن یعنی گو موسئو دانگون فرمانروای کل جولبون نیز بود. او فرمانروایی بسیار عاقل و زیرک بود. دانگ بویو(بویو) سعی می‌کرد جولبون را تحت سلطه بگیرد اما او با تدبیری که اندیشید توانست جولبون را حفظ کند. او همیشه سعی می‌کرد با دانگ بویو روابط خوبی داشته باشد اما بعد از اینکه او شاهزاده «گوجومونگ»، از بویو را به گیرو آورد روابط گیرو و جولبون با بویو سرد شد و روئسای ترسوی قبایل جولبون با ایجاد تفرقه اتحاد جولبون را شکسته و گو موسئو دانگون را برکنار کرده و بیرو را به عنوان مرکز جولبون انتخاب کردند.

 

گوموسئو دانگون با کودتایی که توسط خواهرش «چی ریانگ» و رئیس قبیله "بیرو"، «سونگ یانگ» رخ داد از امپراتوری جولبون برکنار شد و دخترش بانو «سوسانو» را جایگزین وی کردند.

بنا به روایتی چندسال پس از تاسیس امپراتوری باکجه توسط امپراتوریس سوسانو و پسرش، یون تابال از دنیا رفت.

 

 

امپراتوریس سوسانو؛

پس از برکناری گوموسئو دانگون(یون تابال) از حاکمی جولبون، دختر وی « امپراتوریس سوسانو» به عنوان حاکم جدید جولبون تعیین شد، اما روسای 4 قبیله دیگر او را تحت فشار قرار دادند و از داشتن هرگونه اسلحه و سرباز منع کردند. علی ای حال دوران حکومت امپراتوریس سوسانو چندان به طول نینجامید و در همان سال «سونگ یانگ» با کمک بانو «چی ریانگ» و ارباب «ینگ تاک»، به گیرو حمله و سوسانو را از ریاست جولبون برکنار کرد.

شورای روئسا سپس «سونگ یانگ» را به عنوان امپراتور جدید جولبون انتخاب و پایتخت را از "گیرو" به "بیرو" انتقال دادند.

 

سونگ یانگ(حیف اسم امپراتور که روی این بذاری): پس از کودتا او به عنوان ارباب جدید جولبون انتخاب شد.

هم زمان او ارباب «یون تابال» و دخترش یانو «سوسانو» را تحت بازداشت ها و مراقبت های خانگی قرار می داد و همچنین ریاست قبیله گیرو را نیز به «چان سو» پسر بانو چی ریانگ تحت نیابت مادرش سپرد.

سونگ یانگ در مدت زمانی که حکومت جولبون را در دست داشت سعی می کرد با بویو و هان روابط برقرار کند

 

اما

 

 

مدتی بعد بانو سوسانو با همکاری «گروه دامول» که توسط «گوجومونگ» رهبری می شد به گیرو حمله و آنجا را تسخیر کرد.

در سال 37 ق.م نیز سونگ یانگ طبق وقایعی که گفته خواهد شد تسلیم «گوجومونگ» گردید و با اتحاد 5 قبیله جولبون، "امپراتوری گوگوریو" پدید آمد.