دوره برنز میومان

(نقشه باستان شناسی قلمرو دوره برنز میومان)

 

« دوره میومان » (1500 ق.م) دوره ای بود که مشابهت زیادی با دوره جولمون داشت اما «برنز» نیز به صنایع آن افزوده شد از این رو دوره میومان را «عصر برنز» نیز می گویند.

دوره میومان از سال 1500ق.م یعنی با اتمام دوره نوسنگی کره، جولمون، پدید آمد.

همانطور که در پست قبل عرض توضیح دادم مردم کره در دوره میومان از الگوهای دوره جولمون برای امرار معاش استفاده می کردند. اما چیزی که میومان را برجسته تر از جولمون نشان می داد، برنز بود که به تازگی کشف شده بود.

کشف برنز تحولی عظیم در تاریخ کره به وجود آورد. در دوره میومان مردم با استفاده از آجر و برنز به تدریج شروع به ساخت شهرک ها و روستاهای کوچک کردند.

از دیگر تحولات این دوره «انتخاب رهبر یا ریش سفید» برای قبایل و شهرک ها بود که به امور سیاسی و اجتماعی نظم بیشتری می داد.

دوره سفالی جولمون

(نقشه باستان شناسی قلمروی دوره سفالی جولمون)

 

"دوره جولمون" (8000 ق.م) دوره ای بود که در آن ساخت ظروف و اشیای سفالی رونق فراوان گرفت این دوره را دوره «کره نوسنگی» نیز می گویند. زیرا پخت آجر برای ساخت خانه ها کم کم در این دوره میان مردم کره رونق گرفت و خانه های آجری جای خانه های سنگی و گلی را گرفت.

از این دوره آثاری به جا مانده که اغلب سفالی هستند.

در دروه جولمون همچنین کشاورزی در سطح وسیع گسترش یافت و شکار نیز بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت.

امپراتوریسان کره

 

در تاریخ کره پیش آمده بود که یک زن حکومت را به دست بگیرد و امپراتوریس گردد.

(به حاکم زن در کره باستان لقب امپراتوریس تعلق می گرفت!)

این موضوع زمانی اتفاق می افتاد که امپراتور فقید وارث پسری نداشت و در خانواده وی نیز کسی حکومت را نمی پذیرفت!

اولین امپراتوریس کره "بانو سوسانو" بود که در ابتدا برای مدتی حکومت جولبون را در دست داشت و مدتی نیز امپراتوریس باکجه بود.

دانستنی: این روند در سلسله شیلا بیش از همه به وقوع پیوست و سه امپراتوریس بر تخت امپراتوری شیلا تکیه زدند!

 

امپراتوریسانی که در کره حکومت می کردند، اغلب زنان متفکری بودند که سرزمین خود را به اعتلای قدرت رساندند.

 

 

البته لازم به ذکر است که در تاریخ کره به همسران امپراتوران نیز امپراتوریس گفته می شد، این لقب به معنی اختیار تام آنها نبود، بلکه لقبی تشریفاتی بود، البته در مواقعی که شورای سلطنت امپراتور وقت را فاقد صلاحیت لازم می دانست، همسران یا مادران آنها که همان امپراتوریسان بودند، نایب السلطنه می شدند. نایب السلطنه شدن امپراتوریسان قدرت سیاسی زیادی به آنها می بخشید.
از آنجا که آنها پس از مرگ شوهرشان حق ازدواج با کسی را نداشتند(مثل کالیسی ها در سریال بازی تاج و تخت)، معمولا افراد مورد علاقه خود را به عنوان معشوق به قصر می آوردند و علاوه بر دادن پست های مهم، با آنها رابطه نامشروعی برقرار می کردند.

امپراطوری در کره باستان

 

در کره باستان تعیین امپراطوری از چوسان قدیم به این ور به صورت موروثی انجام می شده است بدین گونه که با مرگ یک امپراطور، ولیعهد وی که اغلب پسر بزرگترش بود، حاکم می شد، اما گاهی در صورتی که امپراطور فقید برادر دیگری نیز داشت، حکومت تا بالغ شدن ولیعهد به وی واگذار می شد.

امپراطوران دوره کهن در کره (چوسان قدیم ، بویو، گوگوریو، باکجه و شیلا) در جنگ های بزرگ شخصا شرکت می کردند، اما حاکمان عصر نوین (گوریو، چوسان و کره) اغلب در پشت جبهه بودند و در صورت احساس خطر پایتخت را ترک می کردند. این امر حاکی از آن است که امپراطوران کهن نسبت به مردم خود حس مسئولیت بیشتری داشتند، اما در عصر نوین حاکمان بیشتر به فکر مقام و جایگاه بودند تا مردم، همین امر را می توان دلیلی بر تضعیف کره در قرن 19م دانست.

با مرگ امپراطوران، کشور تا چندماه (بسته به آیین و سنت) برای وی عزاداری می کردند.

خدایان کره باستان

"اساطیر کره"

 

( دیواره نگار مقبره امپراطور دانگمیونگ (جومونگ) )

 

کره در طول قدمت 8 هزار ساله خود اساطیر فراوانی داشته است. اغلب این اساطیر با افسانه های چین و ژاپن یکسان می باشند.

اما چیزی که مهمه اینکه این خدایان در تاریخ کره نقش اساسی ایفا کرده اند.

 

"پرنده سه پا (سام جوگو)"

 

 

بزرگترین و مهمترین خدای کره باستان پرنده سه پاست که همواره نمادی برای امپراطوران محسوب می شده است.

 

این اسطوره اولین بار در دوره « وانگ گئوم دانگون » نخستین امپراطور کره با نام سام جوگو به عنوان خدای مردم چوسان قدیم مطرح شد. همچنین در چین و ژاپن نیز پرنده سه پا به عنوان یکی از خدایان شناخته می شد.

در چین به این پرنده سام زوئیائو گفته می شد و به عنوان نماد امپراطوران چین باستان به کار می رفت.

بر اساس عقاید چینی ها، در پای درخت توتی در شرق چین، 10 کلاغ طلایی زندگی می کردند که هر روز یکی از آنها مسئول حمل کردن خورشید به سمت غرب بود. در افسانه معروف (دیری) یا (چون شیونگ) آمده است:

در یکی از ایام سال 2170 ق.م همه 10 کلاغ باهم به منظور حمل خورشید برزمین فرود آمدند و در این هنگام بین آنان اختلاف رخ داد سرانجام هویی (الهه خورشید) کلاغ ها را با پرتاب گلوله های آتش کشت و تنها کلاغی که زنده گذاشت سان زوئیائو بود که برخلاف سایر کلاغ ها سه پا داشت. هویی او را برای همیشه به عنوان حامل خورشید منصوب نمود. از آن سال به بعد هر سال مردم چین این واقعه را با نام جشن "بهار رشد" به پایکوبی می پردازند.

در ژاپن نیز همانند چین پرنده سه پا یک اسطوره بود. ژاپنی ها آن را "یاتاگاراسو" می نامیدند و معتقد بودند او از بهشت به منظور کمک به امپراطور "جیم هو" یکی از حاکمان ژاپن به زمین فرود آمده است.

 

+ خدای اصلی مردم کره پرنده سه پا محسوب میشد اما آنها خدایان دیگری نیز داشتند که در خدمت پرنده سه پا بودند.

• اژدهای آبی (یونگ ریونگ)
• ببر سفید(بائک هو)
• لاک پشت سیاه (هیون مو)
• ققنوس سرخ(جوجاک)

در ادامه مطلب با اساطیر بالا آشنا میشوید...