امپراطور سئوچئون وانگ(گو یاک رو)
امپراطور سئوچئون وانگ(گو یاک رو)(292-270 م)؛
با مرگ «امپراطورجونگچئون»، ولیعهد او شاهزاده «گو یاک رو»، با نام سلطنتی امپراطور«سئوچئون وانگ» به حکومت "گوگوریو" رسید و با بانو «یوسو» دختر «دائی ساجا» از قبیله «سئوبو» ازدواج کرد. 10سال بعد، قبیله تازه قدرت گرفته «سوشِن» به مرزهای گوگوریو حمله کرد.سئوچئون ارتش گوگوریو را به رهبری برادرش «گو دال گا» برای مقابله با سوشنی ها فرستاد. در این نبرد گو دال گا علاوه بر بیرون کردن سوشنی ها، توانست "دالو سونگ" پایتخت سوشن را نیز ضمیمه گوگوریو نماید، سپس بازماندگان سوشن را به جنوب "بویو" منتقل نمود. با پایان یافتن این جنگ، امپراطور به برادرش لقب «شاهزاده صلح (آنگوک گان)» را اهدا نمود و کنترل سوشن و "یانگ مائک" را به وی سپرد.
در سال 286م که سئوچئون، آخرین سال های حکومت خود را سپری می کرد، دو تن از برادرانش به نام های «گو ایل یو» و«گو سو بال» علیه وی طغیان کردند، ولی شورشیان شکست خوردند و کشته شدند. امپراطور سئوچئون وانگ در سال 292م. از دنیا رفت و در «سئوچئون وون» دفن شد.
بعد از او پسرش، «بنگسانگ» به تخت امپراطوری نشست.