امپراطور یئونگ یانگ وانگ(گو وون)

امپراطور یئونگ یانگ وانگ(گو وون) (590م - 618م)؛

شاهزاده «گو وون» بیست و ششمین امپراطور "گوگوریو" و فرزند ارشد امپراطور«پیونگ وون وانگ» با نام سلطنتی «یئونگ یانگ وانگ» بر تخت امپراطوری نشست.

او روابط خوبی با سلسله «سوئی» در چین شرقی پدید آورد و با «وِندی» امپراطور سوئی یک معاهده امضا کرد، اما پس از مدتی سوئی ادعا کرد که سربازان گوگوریو لیودونگ را مورد تاخت و تاز قرار داده اند (لیودونگ در آن زمانها جزو قلمرو سلسله های چینی بود) و معاهده را باطل کرد، در نتیجه جنگ های وسیعی بین گوگوریو و سوئی ایجاد گشت، پس از مرگ وندی، «یانگ دی» امپراطور سوئی شد و با اتحاد، با «یامی کاخان» یکی از رؤسای چین شرقی به گوگوریو حمله کرد اما این حمله نافرجام ماند، این جنگ ها سال ها ادامه داشت.

در همین حین گوگوریو برای فتح امپراطوری شیلا با امپراطوری باکجه هم پیمان شد. شیلا، تحت حملات گوگوریو و باکجه، از سلسله سوئی درخواست کمک کرد. این اتحاد سوئی و شیلا حملات گوگوریو و باکجه را بی اثر کرد.

نکته: بعدها سلسله سوئی، به امپراطوری تانگ تغییر نام داد.

بعد از گذشت مدتی که داستان آن را بعدا خواهم گفت، شیلا با اتحاد با امپراطوری تانگ توانست در ابتدا به باکجه و بعد به گوگوریو حملات سخت و ویرانگری را انجام دهد.

یئونگ یانگ در سال 618 م از دنیا رفت و سلطنتش را به برادر خود «یئونگ نیو» سپرد.

امپراطور پیونگ وون وانگ(گویانگ سونگ)

امپراطور پیونگ وون وانگ(گویانگ سونگ)( 559 م تا 590 م)؛

بیست و پنجمین امپراطور "گوگوریو" شاهزاده «گویانگ سونگ»، فرزند ارشد «امپراطور یانگ وون» بود. او با نام امپراطور «پیونگ وون» بر تخت اژدها نشست.

گفته شده است که او در تیراندازی با کمان مهارت چشم گیری داشت. امپراطور پیونگ وون با امپراطوری «گوک تورک» روابط خوبی برقرار کرد و اتحاد با گوک تورک ها وسلسله های مختلف چینی، به شکسته شدن پیمان بین شیلا و باکجه، منجر شد. در همان ایام بود که باکجه معاهده خود را با شیلا باطل نموده و با گوگوریو متحد گشت. پیونگ وون در سال 590م در گذشت.

بعد از او پسرش «یئونگ یانگ» به امپراطوری رسید.

امپراطور یانگ وون وانگ(گو پیونگ سونگ)

امپراطور یانگ وون وانگ(گو پیونگ سونگ) (۵۴۵ میلادی تا ۵۵۹ میلادی)؛

 

از آنجا که «امپراطور آن وون» به غیر از مادر پیونگ سونگ، دو امپراطوریس دیگر نیز داشت، پس از مرگ او کشمکش های فراوانی از سوی امپراطوریس ها در دربار پدید آمد که گوپیونگ سونگ را به عنوان امپراطور به رسمیت نمی شناخت، در نتیجه حامیان پیونگ سونگ با یک حمله نظامی به قصر همه آشوب گران را سرکوب کردند و امپراطوریس ها را کشتند و پیونگ سونگ را با نام امپراطور «یانگ وون وانگ» به تخت نشاندند.

در سال 547م یانگ وون یک ارتش 6 هزار نفری برای فتح قلعه «دوکسان» به باکجه فرستاد اما از سوی چین کمکی به وی نشد و شکست خورد. در سال 550م باکجه به تلافی حمله دوکسان با کمک امپراطوری شیلا یک ارتش متحد ساخت و سه قلعه "گوگوریو" را فتح کرد، اما یانگ وون باز هم حملاتی به قلعه های باکجه و شیلا انجام داد و در اکثر آنها موفق شود. او در سال 557م شاهزاده «گویانگ سونگ» را به عنوان ولیعهد معرفی کرد اما یکی از فرماندهان عالی رتبه به نام «جوری» در مخالفت با این انتخاب شورش کرد و از پیونگ یانگ پایتخت وقت گوگوریو گریخت ولی دستگیر و اعدام گشت. بیست و چهارمین امپراطور گوگوریو در سال 559م در حالی که سلطنت را به پسرش می سپرد از دنیا رفت.